आधुनिक पुराण

म त भन्छु भगवान आखाँ नबनाउ, हैन भने राम्री राम्री केटी नबनाउ, बनाउनै भए देखी म भन्दा जेठी नबनाउ । दौरा बनाउ भगवान भोटो नबनाउ, लुगा बनाउ भगवान छोटो नबनाऊ, पेन्ट बनाउ भगवान टाइट नबनाऊ, बस्ने बनाउ भगवान खस्ने नाबनाऊ । पुरानमा लेखिएको असजीलो देखिएको मात्री सत्ता र प्रीती सत्ताको जथ्था उपनाको रुपमा हेर्न सक्छौ, नारिलाई अधिकार दिने चलन देउताको पालादेखी चलेको न खोस्न सक्छौ न फेर्न सक्छौ । धन लक्ष्मीलाई,शिक्षा सरस्वती लाई, शक्ती दुर्गालाई विचरा माहदेवले के लिए बाघको छाला र सर्पको माला, श्रीमती पार्वतीको गहना र लुगा हेर्दा आखा तिरमिराउछ धपक्क बलेर्, श्रीमान माहादेब नाङगै हिडनु भयो जिउभरी खरानी दलेर । हाम्री स्वास्निले त टाउको मा जूम्रा पर्दा टिपेर फयालिदिन्छे महादेब्को घाटिमा तेत्रो गोवन सर्प बेरिदा हेरिरहने पार्वती कस्ती मान्छे, हामी अलिकती रक्सी पिउदा श्रीमती छेक्न आउछे भन्छी नपिउनुस रक्सिले फाइदा गर्दैन्, महादेवले विष पिउदा छेक्न जान पर्छ कि पर्दैन । की त अडिक महादेवले पार्वतीलाई कुटेको हुनुपर्छ नत्र पार्वतीलाई अर्को रिस उठेको हुनुपर्छ । कुनै पुरानमा देउताले स्वास्नी कुटेको कथा आउ दैन किन गोप्य राखिन्छ । हामीले स्वास्नी लाई छुस्स छुयौ भने भोली पत्रीका मा छापिन्छ । मेडम पार्वती को मनसा य के हो किरात रुप लिएर मृग स्थलामा मोज गर्न जादा पछी पछी लखेटने रोध रुप लिएर गोसाइकुण्डमा डुबन जादा वास्ता नगर्ने, पार्वतीले प्रेम गरेकी भए किन सात वर्षकी गोमा सित विहे गर्न जानु पर्थ्यो, दही दुध खन दिएकी भए विष भाङग धतुरो किन खा

सेकेन्ड डिभिजन

जसरी 'ठूलो मान्छे बन्नुपर्छ' भन्ने सिद्धान्त फेल खाएर 'असल मान्छे हुनुपर्छ' भन्ने विचार अगाडि आयो, त्यसैगरी 'फस्र्ट नै हुनुपर्छ' भन्ने  विचार विफल भएर 'सेकेन्ड बन्नुपर्छ' भन्ने सिद्धान्त सफल हुने सम्भावना बढेको छ। कोही अभिभावकको दबाबले 'फस्र्ट डिभिजन' आउने वा  कुनै शिक्षकको असक्षमताले 'सेकेन्ड डिभिजन' ल्याउने भन्ने हुँदैन।



'स्नातक' मात्र गरेका पुष्पकमल दाहाल 'प्रचण्ड' देशको प्रधानमन्त्री भैसके, २०२६ सालमा 'बोर्ड फस्ट' भएर 'डक्टरेड' गरेका बाबुराम भट्टराईले अर्थमन्त्रीमै अल्झिनुपरेको छ ! मात्र, 'स्व-अध्ययन' गरेका सुशील कोइराला कांग्रेस सभापति बनेका छन्, बीए

तास सम्वन्धी रोचक जानकारी

तास भनेर हामी तासलाई हेला गर्छौ, साँचो कुरा चाही तासलाई जुवाको रुपमा प्रयोग गरेर यसको दुरुपयोग गरेको हो, तासको वास्तविकता यस्तो छ । यसमा चार रङ छन । यि रङहरुको अर्थ यसप्रकार छ्:- 
* पाना रङ रातो हुन्छ । यो वसन्त ऋतुको प्रतिक हो । 
* चिडिया रङ कालो हुन्छ । यो ग्रीष्म ऋतुको प्रतिक हो । 
* ईटा रङ रातो हुन्छ । यो शरद ऋतुको प्रतिक हो । 
* भोटे रङ कालो हुन्छ । यो शित ऋतुको प्रतिक हो । 

नाममा के छ ?

मनोज गजुरेल

भन्छन्- 'नाम होस्, बदनाम होस् तर गुमनाम नहोस् !' नामका लागि मानिसहरू किन यतिसार्‍हो मरिहत्ते गर्छन् ? हाम्रो बुझाइ फरक-फरक हुनसक्छ। कसैलाई लाग्दो हो- 'नाममा दाम छ, दाममा दम छ- त्यसैले, कदम कदममा 'नाम' राख्नु जरुरी छ।' केही ठान्दा हुन्- 'मान्छे मरे पनि 'नाम' जीवित रहन्छ, त्यसैले 'नाम'लाई अमर राख्नका लागि 'बदनाम' हुनबाट बँच्नुपर्छ।' यी दुवै तर्क ठीकै होलान्, तर नाम राख्ने 'आधुनिक शैली'का बारेमा भने संवाद गर्नु जरुरी छ।

नेपाली कलेजका केही नामहरू सुन्नुहोस्- 'ह्वाइट हाउस', 'पेन्टागन', 'नासा', 'कोलम्बस' ! यी त उदाहरणमात्र हुन्, अरू कति-कति ! नाम सुन्दा यस्तो लाग्छ- सिंगो अमेरिकी प्रशासन नेपालको 'पेन्टागन' एकेडेमीबाट सञ्चालित छ, सारा विज्ञानका खोजहरू काठमाडौंस्थित 'नासा' कलेजले गर्छ र अमेरिका पत्ता लगाउने 'क्रिष्टोफर कोलम्बस'को जन्म पनि यहीं भएको थियो !

२०६८ को जन गणना

प्रिय जन,

आज पुन: तिम्रो चौतारीमा सुस्ताउदै तिम्रो घर दैलो सम्म टेक्ने मौका आएकोमा साह्रै खुसी लागेको छ| समयक्रम संग यस्तो मौका  दश दश वर्षमा मात्र आउँछ| घुम्दै फिर्दै आज फेरि त्यो समय आएको छ तिमीलाई पनि त यसको जानकारी होला नि हैन? टिभी, रेडियो, पत्रिका, इन्टरनेट आदि जताततै म आउने खबर त पाएकै होलाऊ| आशा छ यो पाली पनि मलाई पूर्ण रुपमा सहयोग गर्नेछौ भन्ने ….उही आत्मियता अनि अझ बढी सक्रियताका  साथ…..|

हाम्रो सानिध्यताले पनि यो पाली त १०० बर्ष पो टेकेछ त है ? मलाई अझै पनि  याद छ  वि.सं १९६८ सालमा पहिलो पटक म तिम्रो घरको आँगनमा टेक्न पुगेको थिएँ | सुरुवाती सङ्गतका दिनहरु थिए ति …| त्यस पछी हरेक १०/१० वर्षमा तिम्रो घरको ढोका ढकढकाउदै आमा ,बुवा ,दाजु, भाई दिदि ,बहिनि वाजे, बजै आदि सबैको हाल चाल

मनोज गजुरेल "तीनमहिने क्यालेन्डर"

जेठ १५ गतेदेखि पाँचबुँदे सहमतिको आफूअनुकूल व्याख्या गर्ने, नसके अप-व्याख्या गरेर २४ गतेसम्ममा तुहाउन प्रयास गर्ने ! २५ गते जनसेना शिविरको 'चाबी' सरकारलाई बुझाउने प्रक्रिया थाल्ने, २६ गते अनमिनकै चाबीले काम चलाउने कि नयाँ लगाउने भन्ने विषयमा विवाद सुरु गर्ने ! २७ मा चाइनिज कि इन्डियन चाबी किन्ने भन्नेमा चर्काचर्की पर्ने, २८ मा  शीर्ष नेताले संवाद सुरु गर्ने ! २९ गते 'राजसुद'द्वारा 'टाटा कम्पनीको चाबी' लिन दबाब दिने, ३० गते शीर्ष संवाद बिनानिष्कर्ष टुंगिने !

असार १ र २ गते प्रधानमन्त्रीको राजीनामा माग्ने ! ३,४ र ५ गते संसद घेराउ, गुन्डा लेरा'उ, कुर्सी टुटाउ र माइक फुटाउतिर लाग्ने ! ५,६,७,८ मा सडकमा आगो बल्न र मान्छे ढल्न थालेपछि बल्ल ९ गते प्रधानमन्त्रीको घैंटामा घाम लाग्ने र राजीनामा दिने ! असारको १० देखि २० गतेसम्म 'सहमतिको प्रधानमन्त्री' खोज्न थाल्ने, विपक्षीद्वारा 'मधेसी मोर्चा'को कार्ड फाल्ने ! कोही युरोपेली नारामा 'देऊ, वा !' भन्दै आउने, कोही भारतेली पारामा 'हरे कृष्ण !' गाउने !  भजनले नभए २१ गते 'गाई कि त्रिशूल' गर्ने ! होगा तो होगा, नही होगा तो मकैका घोगा !

असारको अन्तिम साता 'खुद्रा दल'लाई फकाउने, 'ज्वाइँ-छोरी मोर्चा'सँग वार्ता गर्ने ! बिक्नेलाई किन्ने, नबिक्नेलाई चिन्ने र मौका पर्नासाथ जाँतोमा पिंध्ने काम पूरा गर्ने ! साउन १ गते राष्ट्रपतिज्यूबाट 'लुतो फाल्ने' दिवसको उद्घाटन, २ गते प्रधानमन्त्रीद्वारा 'संकान्ति मेला' समापन, ३ गते सभामुखका मुखराबिन्दबाट प्रवचन ! ४ देखि १४ गतेसम्म पर्ने 'साउने झरी'मा सबै माननीय घर-घरमै 'काम'मा क्रियाशील रहने !

१५ देखि २० सम्म बराह जयन्ती, नागपञ्चमी लगायतका पर्व छोड्नै भएन। २१ गते 'हिरोसिमा दिवस' मान्नै पर्‍यो, २२ गते संविधानसभामा झुलुक्क मुख पनि देखाउनु छ ! २३ गते सालीको बिहेमा जानु छ, २४ गते 'भू-संरक्षण' दिवसमा भाषण दिनु छ ! २५ गते 'विश्व आदिवासी दिवस'मा गइएन भने

'भोटबैंक' नै टाट पल्टिन सक्छ ! २६ गते जिल्लावासीको पिकनिक खानु छ, २७ गते 'विश्व युवा दिवस'मा जानु छ ! २८ मा त जनैपूणिर्मामा-परम्परा तोड्नै भएन, २९ गते गाईजात्रा— यो झन् छोड्नै भएन !

३० गते रोपाइँजात्रा, ३१ देवीजात्रा, ३२ गते बाघजात्रा— यस्ता राष्ट्रिय पर्वहरूमा राजनीति गर्नुहुँदैन, मनाउनैपर्‍यो।

भदौको १, २ र ३ गते 'सभासद् भर्सेज मन्त्री' फुटबल हुँदैछ। ४ गते गौरापर्व ! ५ गते देउवाको देउडा-नृत्य मुख्य समाचार बन्नेछ ! ६ गते भारतीय दूतको डिनर पार्टी, ७ गते चाइनिज दूतको 'इनर पार्टी' ! ८ गते 'ईयू'ले वार्ताको बीउ छर्ने, ९ गते 'यूएन'ले गम्भीर चासो व्यक्त गर्ने !

१० गते नेतृत्व 'गोप्य बैठक' मा जुट्नेछ, ११ गते पाँचौंचोटि फोरम फुट्नेछ ! १२ गते 'कुशे औंशी' भैहाल्यो, १३ गते 'बीपी जयन्ती' आइहाल्यो ! १४ गते हरितालिका तीजमा

गीत घन्किनेछ—

सभासद् हुन् कि यिनी, धान खाने मुसा बरिलै !

तीन महिना' मा हात्ती आयो फुस्सा बरिलै !

गीत सुनेपछि पो बल्ल १५ गते नेता-जनता दुवै झसङ्ग हुन्छन्— 'लौ जा, म्याद त सकिएछ पो !' अनि सुरु हुन्छन्— जुलुस, धर्ना, वार्ता र विरोधका नाटकहरू ! तर.....त्यसबेला निकै ढिला भैसकेको हुनेछ !

(नोटः आशा गरौं, यो क्यालेन्डर आजैदेखि गलत सावित होस्।)